W polskim internecie blogi o modzie, obok kulinarnych, cieszą się największą popularnością. Bodźcem do rozwoju modowej blogosfery była założona w 2004r. przez Amerykanina Scotta Schumana witryna „The Sartorialist”. Blog odniósł międzynarodowy sukces, a jego autor został gwiazdą.
Autorka tekstu, Joanna Bojańczyk, porównuje swój tekst z 2005 roku z obecną sytuacją w blogosferze. Przewidywania sprzed 8 lat znacznie różnią się od rzeczywistości: wbrew prognozom Bojańczyk, blogi nie są bardziej obiektywne i niezależne od mediów tradycyjnych. Spontaniczność i otwarta krytyka przestały być cechami charakterystycznymi blogów o modzie. Prowadzenie własnej strony zmieniło się w działalność biznesową. Współpraca z firmami odzieżowymi, wiążąca się z koniecznością publikowania zdjęć, nazw i cen produktów sprawiła, że blogerzy stali się jeszcze bardziej zależni od producentów niż papierowe magazyny.
Jak zauważa Bojańczyk, w „branży” panuje bardzo duża konkurencja. Mimo to, można odnieść wrażenie, że wszystkie blogi są do siebie bardzo podobne, muszą bowiem spełniać określone wymagania narzucane przez współpracujące firmy. Blogerów rozlicza się bowiem nie za kreatywność, lecz za wyeksponowanie konkretnego produktu we wpisie.
„Szafiarki nie mają niczego do powiedzenia i pokazania. Bywają wykorzystywane przez wielkie koncerny, które za kilka kosmetyków czy ciuchów je sobie kupują. Ich blogi nie mają żadnej wartości, tylko sprawiają, że moda jest jeszcze głupsza, niż jest naprawdę” – wtóruje autorce Michał Zaczyński, wicenaczelny Fashion Magazine.
Jak wynika z badań, aż 56 proc. osób odwiedzających blogi modowe przyznaje, że robi zakupy pod wpływem zawartych tam informacji. Współpraca z blogerami jest więc dla firm bardzo opłacalna. Zwłaszcza, że na popularność blogerek wpływ mają także „stare media”, które chętnie kreują „szafiarki” na autorytety w dziedzinie mody. (jl)
