Wyniki raportu „PR bez uprzedzeń” nie specjalnie mnie zaskoczyły. Najważniejsze dane potwierdzają smutne fakty, jakie znane są w naszym środowisku od lat. Branża od dawna ma słabą, żeby nie powiedzieć, fatalną reputację, jest mylona z propagandą, a działania PR mają często charakter doraźny, taktyczny, a nie strategiczny.
Jak przy każdych skomplikowanych problemach, tak i tutaj przyczyn jest co najmniej kilka.
Postrzeganie PR jako dziedziny i uosabianie go, lub stosowanie zamienienie, z „czarnym PR”, nota bene stwierdzeniem, które nie powinno być używane ze względów chociażby aksjologicznych, jest wynikowe i ma podobne źródła.
W mojej ocenie najważniejszym powodem jest trwająca od ponad dekady dezinformacja, prowadzona na szeroką skalę za pośrednictwem i z udziałem mediów masowych. Główną grupą nadawców wypaczonego przekazu są przede wszystkim występujący publicznie politycy. Wielokrotnie nie do końca rozumiejąc do końca co mówią, stosują pojęcia takie jak: „czarny PR”, sztuczki PR-owskie czy nawet PR, w kontekstach określających kłamstwo, manipulację, propagandę, celowe wprowadzanie w błąd czy marketing polityczny.
Świadome, zaplanowane preparowanie niezgodnych z prawdą informacji na temat osoby prywatnej czy firmy powinno mieć swoje miejsce na ławie sądowej. Mamy w polskim ustawodawstwie odpowiednie regulacje m.in. art. 212 Kodeksu Karnego (zniesławienie), art. 216 Kodeksu Karnego (znieważenie), czy art. 14. Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji).
Ze smutkiem stwierdzam, że mylenie pojęć i w efekcie wprowadzenie opinii publicznej w błąd dotyczy to również części środowiska dziennikarskiego i komentatorów politycznych. Powtarzane przez lata, tysiące razy kłamstwo po prostu się utrwaliło i pomimo godnych pochwały kampanii prowadzonych przez różne podmioty z naszej branży, niestety będzie ciężko je obalić.
Jeśli chodzi o osoby zajmujące się PR, jak wynika z badań, blisko 40 proc. jest powiązanych z marketingiem. Może to pokazywać pewien trend zbliżania się do modelu zintegrowanej komunikacji marketingowej, gdzie PR staje się jednym z kilku narzędzi promocji. Mam cichą nadzieję, że badania dotyczące bądź co bądź tematu trudnego dla „Kowalskiego” w odbiorze, jakim jest PR, to jedno, a realia biznesowe drugie, i nasza dziedzina podąża jednak w kierunku odpowiedzialności w stosunku do opinii publicznej niż promocji produktów i usług.
Paweł Bylicki, Managing Partner, Public Dialog
