„Po raz pierwszy w swojej historii Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski będzie komunikowało się ze swoimi widzami w sposób przemyślany i usystematyzowany. Mamy system porządkujący produkowane przez nas informacje i nadający wszystkim, bardzo przecież różnorodnym przedsięwzięciom wspólną identyfikację, tożsamość” – mówi Urszula Kropiwiec, zastępca dyrektora Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.
Nowa identyfikacja wizualna powstała w wyniku długotrwałego procesu, który obejmował m.in. badania i warsztaty, w które angażowano pracowników i publiczność. Znak U–jazdowski jest najmniejszym elementem opracowanego systemu. Powstał z zaakcentowania jednego z członów nazwy – najbardziej charakterystycznego dla miejsca, które – jak pokazały badania – kojarzy się publiczności nie tylko z zamkiem, ale i z otaczającym go parkiem i budynkiem Laboratorium.
Zmianie towarzyszy ujednolicenie nazewnictwa. Nazwa U–jazdowski używana będzie wymiennie z pełną nazwą instytucji.
Poprzednie logo:
Aktualne logo:
Do procesu tworzenia nowej identyfikacji zaproszono dwóch projektantów: Mariana Misiaka i Tomka Bersza oraz socjolożkę Agatę Nowotny. Po researchu, przymiarkach i konsultacjach ustalono docelowy pomysł, oparty o typografię – wybrany krój pisma, któremu towarzyszą specjalnie zaprojektowane przez Bersza i Misiaka znaki interpunkcyjne oraz system organizowania treści definiowany przez zasady dotyczące wielkości pisma i wcięć akapitowych. Projektanci nie zaproponowali pojedynczego znaku, dominanty graficznej, która byłaby filarem systemu.
Przykłady wykorzystania nowej identyfikacji wizualnej:
„Ujazdowski to najbardziej charakterystyczny i jedyny specyficzny element nazwy instytucji Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. Stąd, naturalna zresztą, decyzja, żeby to on nas identyfikował, wyróżniał. Myślnik między U a jazdowski jest swego rodzaju grą ortograficzno-semantyczną: zachęca do przerwania na chwilę biegu myśli, do zastanowienia się. Taki myślnik bywa też elementem otwierającym słowo lub jego część na dodatkowe, alternatywne zakończenie. Zarówno pierwsza, jak i druga interpretacja zgadza się z naszą wizją Centrum Sztuki Współczesnej jako instytucji poddającej refleksji rzeczywistość i szukającej poprzez sztukę nowych, zaskakujących form i treści” – wyjaśnia Urszula Kropiwiec. (pk)
