O tym, jak polscy konsumenci i osoby ze strony firm definiują „polskość”, czytamy w serwisie wyborcza.pl.
Z badania „Moda na polskość” przygotowanego przez IPSOS wynika, że według Polaków (66 proc.) polski produkt to taki, który produkowany jest w Polsce i przez firmę z polskim kapitałem. Mniejszość twierdzi, że o „polskości” produktu decyduje tylko to, że firma jest polska kapitałowo (12 proc.). Są również tacy (8 proc.), według których polski towar to taki, który jest produkowany w Polsce, ale przez kapitał zagraniczny.
Łukasz Mazurkiewicz, prezes firmy ARC Rynek i Opinia, zaznacza, że niektóre tradycyjne polskie marki należą do firm międzynarodowych (Wedel, Żywiec), inne, z polskim kapitałem, nie podkreślają swojej polskości (Reserved, Krüger & Matz – czytaj więcej w rubryce DNA marki). Klienci mogą więc nie wiedzieć, czy dana marka jest polska – eksponowanie polskości zależy bowiem od celów marketingowych właściciela marki.
W tekście zamieszczonym w serwisie wyborcza.pl czytamy m.in. o Polskim Busie – marce, która kontrolowana jest przez Szkota Briana Soutera. Piotr Pogonowski, dyrektor marketingu i komunikacji firmy, podkreśla jednak jej polskość. „PolskiBus.com jest marką należącą do firmy Souter Holdings Poland. Spółka jest zarejestrowana na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i u nas odprowadza wszystkie podatki” – czytamy.
Innym przykładem jest Biedronka. Firma, choć nie jest polska kapitałowo, podkreśla swoją „polskość” – przez działania marketingowe. Mowa nie tylko o produktach, firma wspiera również polską reprezentację w piłce nożnej – zwraca uwagę Mazurkiewicz.
Czytamy także o firmie Lechpol, której produkty sprzedawane są m.in. pod marką o niepolsko brzmiącej nazwie Krüger & Matz. „Trudno w wielu przypadkach stwierdzić jednoznacznie, zwłaszcza jeśli chodzi o rynek elektroniki, czy produkt produkowany w Chinach z komponentów z USA i Korei jest chiński. A czy gdyby był produkowany w Polsce, to jest nagle polski, a może skoro w środku siedzi myśl technologiczna z USA, to może amerykański?” – komentuje Michał Leszek, twórca marki.
Dalej dowiadujemy się, że Żywiec, Warka, Leżajsk, Królewskie, Specjal i Tatra produkowane są w Polsce, ale zajmująca się ich wytwarzaniem grupa należy do Heinekena, czyli holenderskiego przedsiębiorstwa. Magdalena Brzezińska z biura prasowego Grupy Żywiec podkreśla, że o „polskości” produktu powinno decydować miejsce produkcji, a także to, „gdzie jego produkcja tworzy wartość” (tj. miejsca pracy, zakupy u polskich dostawców, płacone w kraju podatki).
Czytamy również o marce Perła, której głównymi udziałowcami od 2015 roku są podmioty zagraniczne. Mimo tego, przez mieszkańców Lubelszczyzny traktowana jest jako produkt regionalny. Maciej Ładwiński, dyrektor ds. marketingu Perły, zaznacza: „aktualnie nie ma jednolitych standardów decydujących, co należy rozumieć pod pojęciem »produkt polski«, choć planowane są zmiany w znakowaniu żywności i wprowadzenie jednego logo, które zastąpi kilka używanych obecnie na oznaczenie polskiego produktu i doprecyzuje kwestię tego pojęcia”.
Jak czytamy, w weryfikowaniu polskości produktu pomóc miałby jego kod kreskowy. Z opinią Ładwińskiego nie zgadza się jednak Piotr Trudnowski z Klubu Jagielińskiego, wydawcy aplikacji Pola.
„W praktyce to tylko informacja o miejscu produkcji, a w niektórych przypadkach miejscu pakowania produktu” – podkreśla. Precyzję umożliwia natomiast wspomniana aplikacja Pola. Mierzy polskość danego towaru – przyzaje punkty za udział polskiego kapitału w konkretnym przedsiębiorstwie, rejestrację w Polsce, produkcję w kraju, zatrudnianie w Polsce w obszarze badań i rozwoju i wreszcie – za nienależenie do zagranicznych koncernów. Jak informuje źródło, aplikację pobrało ok. 300 tys. osób i tym samym zeskanowano 4 mln kodów kreskowych.
Mimo wszystko dla klienta liczy się jakość i cena, a nie to, czy produkt jest polski – konkluduje autor tekstu Tomasz Bodył. (ak)
