Maksymilian Pawłowski na łamach Parkietu opisuje korzyści, jakie przynosi komunikacja korporacyjna przedsiębiorstwom, inwestorom i interesariuszom.
Autor stwierdza, że „komunikacja korporacyjna (tym samym relacje inwestorskie) opiera się na faktach, zaistniałych zjawiskach natury operacyjno-finansowej i bardzo głębokiej wiedzy merytorycznej związanej z branżą czy rynkiem, co powoduje konieczność szczególnego jej traktowania w przedsiębiorstwach, zarówno w kontekście powstawania treści, jak ich dystrybucji i prezentacji”. Pawłowski podkreśla, że zagadnienie komunikacji korporacyjnej jest względnie nowe i pojawiło się wraz z potrzebą usprawnienia wzajemnych procesów komunikacyjnych w korporacjach, na rynkach finansowych i wśród interesariuszy.
Poza tym komunikacja zajmuje szczególne miejsce w przedsiębiorstwach notowanych na giełdach papierów wartościowych „co związane jest z koniecznością informowania o wynikach finansowych oraz budowaniu wizerunku”. Autor wspomina także o roli kryzysów w kreowaniu wizerunku przedsiębiorstwa oraz o odzyskiwaniu przez nie wiarygodności. Uznaje, że „warto pamiętać o zasadzie, że istotne jest nie tylko to, co się komunikuje (…), ale również jak się komunikuje (…). Im wyższa wiarygodność przedsiębiorstwa i lepsze zrozumienie przez rynek fundamentów działalności oraz przyczyn osiągania takich, a nie innych, wyników, tym pozyskanie kapitału z giełdy (…) jest tańsze i bardziej dostępne”. (mk)
