Pasjonat, granter, tester, proger, lanser i megalanser – oto kilka kategorii blogerów wyszczególnionych przez Marketing w Praktyce. Z racji stale rosnącej siły opiniotwórczej, blogerzy szybko znaleźli się „na orbicie zainteresowań” marketerów.
Jacek Kotarbiński w swoim tekście wymienia kilka rodzajów blogerów. Pasjonat na przykład jest blogerem idealnym, czyli „pisze wyłącznie to, co chce i kiedy chce”. Nie jest związany przy tym z żadną firmą ani produktem, sam wszystko opłaca. Granter natomiast różni się od niego już tym, że otrzymuje wsparcie finansowe i rzeczowe za temat, który opisuje na blogu. Sponsor nie ingeruje jednak w treść bloga, pozostawiając autorowi pełną samodzielność oraz akceptując pewną dozę krytycyzmu wobec swojej firmy. Jego udział w projekcie jest jawny i sygnalizowany na stronie. Tester z kolei to bloger, który otrzymuje produkty testowe i korzysta z różnych usług, po czym opisuje swoje wrażenia. Dostaje za to wynagrodzenie, ale obydwu stronom zależy na zorientowaniu się w prawdziwym odbiorze produktu przez rynek.
Nie jest tak już w przypadku blogera – progera, który jest wyraźnie naciskany przez sponsora na pozytywne opisywanie usług i produktów. Podobnie jest z lanserem – tu także podstawowym elementem współpracy jest dobra reklama, „liczą się głównie korzyści finansowe”. Jedynym punktem oryginalności jest język i styl blogera, w który nikt się nie wtrąca, co „bardzo sprzyja wiarygodności treści”. O ile lanser koncentruje się tylko na swoim blogu, o tyle megalanser rozszerza swoją aktywność na inne media społecznościowe – „aktywnie promuje siebie i reprezentuje ofertę firmową w innych serwisach”, przez co „staje się pełnoprawnym przedstawicielem firmy”. Dobrze dobrany bloger to klucz do efektywnej komunikacji. Jak czytamy w magazynie, przez to, że bardzo często jest on fanem jakiejś dziedziny wiedzy czy branży, jest on lepszy niż wynajęty celebryta, który na ogół nie jest specjalistą w dziedzinie sponsora. „Udana symbioza marketera i blogera pozwala wykorzystać potencjał pierwszego oraz wiedzę i know-how drugiego” – przekonuje Kotarbiński. (es)
