Podręcznikowy kryzys

W CXO Magazynie Kadry Zarządzającej ukazał się artykuł na temat działań firm w kryzysie, w którym podmioty zachowują się odwrotnie niż zalecają podręczniki. Anglosaska szkoła zarządzania kryzysem skupia się głównie na nagłym kryzysie wizerunkowym i marketingowym. Jednak w Polsce mamy przede wszystkim do czynienia z kryzysami twardymi: finansowymi i organizacyjnymi, kiedy to należy zająć się gruntownym uzdrowieniem „całej firmy, a zmiana wizerunku w mediach może być tylko dodatkiem”. Zdaniem dr hab. Anety Zelek, profesor Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, firmy „nie radzą sobie z twardymi kryzysami, bo długo nie dostrzegają albo nie chcą dostrzegać kryzysu, zła sytuacja eskaluje, a firmy pozostają uśpione”. Prezesi ani pracownicy nie są świadomi, jak powinni postępować w sytuacjach kryzysowych, co nie powinno dziwić, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że deklarują, iż w ich przedsiębiorstwach nie było żadnych szkoleń z tej tematyki. Kierownictwo ukrywa kryzys przed pracownikami obawiając się zarzutów, a przecież „informacja powinna zmobilizować, a nie demobilizować, zachęcać do podjęcia wspólnego wyzwania. Nieświadomi niczego pracownicy niższego szczebla nie mają szans pomóc w uzdrawianiu firmy”. Nie ma jednego schematu na wychodzenie z kryzysu. „Wyobraźnia ludzi powodowana strachem wyzwala pokłady kreatywności, czasem też prowadzi do ostatecznej katastrofy. Dlatego za każdym razem sposób postępowania musi być inny”. Osobom z zewnątrz łatwiej jest zachować dystans do sytuacji, w jakiej się firma znalazła, dlatego są w stanie najlepiej wyprowadzić przedsiębiorstwo z kryzysu.