Pokolenie Z jest znacznie bardziej krytycznie nastawione do swoich pracodawców i starszych współpracowników niż pozostałe grupy wiekowe – pokazały badania przeprowadzone przez Great Place to Work. Pokolenie Z, czyli osoby urodzone w drugiej połowie lat 90. XX wieku, weszły na na rynek pracy w okresie pandemii, dlatego grupa ta jest nazywana „pokoleniem lockdownu”.
Jak wskazują autorzy raportu, nieufność pokolenia Z widać przede wszystkim w zdecydowanie niższej ogólnej ocenie pracodawców. Bezpośrednim skutkiem rozczarowania pracą jest chęć jej zmiany. W stosunku do milenialsów pokolenie Z deklarowało chęć odejścia z pracy o 32 proc. częściej, natomiast w porównaniu z osobami urodzonymi przed 1980 rokiem, nazywanymi pokoleniem X, takie deklaracje padały nawet dwa razy częściej.
Autorzy badania tłumaczą, że przedstawiciele młodego pokolenia często muszą łączyć pracę z nauką, więc bywają zatrudniani w niepełnym wymiarze godzin i bez stałej umowy. „Praca w gastronomii, handlu detalicznym, usługach czy branży rozrywkowej to typowe miejsca pracy dla młodych ludzi na tym etapie kariery. Są to równocześnie sektory, które najmocniej ucierpiały podczas lockdownów” – czytamy w komunikacie. Na pytanie o to, jak zatrudnieni oceniają wsparcie pracowników w trakcie COVID-19, pokolenie X i Y miało pozytywne zdanie, natomiast opinia pokolenia Z była odmienna.
Kwestia wynagrodzenia była najczęściej komentowana przez pokolenie Z. Okazuje się, że tylko 69 proc. młodych ludzi czuje się uczciwie wynagradzane. To o siedem punktów procentowych mniej niż w przypadku starszych pracowników.
Respondenci z pokolenia Z odpowiadali także inaczej od starszych pokoleń na pytania dotyczące dobrostanu emocjonalnego. Wyniki badania pokazują, że pozytywnej odpowiedzi na pytanie o to, „czy uważają, że w ich firmie ludzie pracują, zachowując dobre samopoczucie psychiczne i emocjonalne”, udzieliło 76 proc., z kolei w przypadku starszej grupy odsetek osób udzielających potwierdzającej odpowiedzi wyniósł 83 proc.
W komunikacie czytamy, że wielu psychologów uważa pokolenie Z za najbardziej zestresowane, argumentując to tym, że „przyszło im dorastać w świecie, który boryka się z poważnymi globalnymi wyzwaniami, takimi jak zmiany klimatu, przemoc z użyciem broni, niestabilność polityczna czy właśnie pandemia”. (as)
