Jedynie 1/5 kobiet na kierowniczych stanowiskach postrzega siebie jako liderki, a ponad połowa uważa swoją rolę za wspierającą – wynika z badania „Przywódczynie 3.0. Wojowniczki, Siłaczki i Królowe” przeprowadzonego przez Martę Biercę (SWPS) i Alicja Wysocką- Świtałę (Clue PR). Okazuje się, że dla 35 proc. respondentek sukcesem zawodowym jest zdobycie niezależności finansowej. Zaledwie 9 proc. badanych za sukces uznaje zostanie mentorką dla innych.
Kobiety-liderki uważają swoją rolę przede wszystkim za wspierającą – 82 proc. deklaruje, że oferuje swoim pracownikom wsparcie merytoryczne i emocjonalne, za autorytet uważa się natomiast 79 proc. Wśród mężczyzn 84 proc. uważa, że cieszy się bardzo dużym autorytetem.
Z badania wynika, że kobiety są bardziej otwarte na opinie innych, ale też częściej niż mężczyźni im ulegają (73 proc. do 67 proc.). Tylko 55 proc. liderek deklaruje jednak skłonność do kompromisu i dopasowania się do innych.
Za liderkę uważa się zaledwie 22 proc. kobiet, a wśród mężczyzn myśli tak o sobie 36 proc. Jak czytamy w badaniu, z tego może wynikać też fakt, że tylko 58 proc. liderek chce być dla swojego zespołu „coachem” albo wskazywać mu drogę, z kolei tak swoją rolę widzi 66 proc. mężczyzn.
Z raportu wynika, że 71 proc. badanych kobiet przyznaje, że dużo wymaga od innych, z kolei 19 proc. deklaruje, że nie boi się konfliktu, a konfrontacja nawet napędza je do działania. Kobiety pełniące funkcje kierownicze motywują także niezależność finansowa (91 proc.), rozwój osobisty (91 proc.), sprawdzenie siebie i swoich możliwości (84 proc.).
Dla 78 proc. liderek możliwość oszczędzania i inwestowania pieniędzy jest ważnym czynnikiem napędzającym je do pracy. 46 proc. traktuje dorównanie lub bycie lepszą zawodowo od partnera jako ważny czynnik, a dla 75 proc. menedżerek ogólnie bycie lepszą od innych jest istotne.
68 proc. liderek jest zdania, że staranie się o awans jest dla nich jednym z największych wyzwań. Największym jednak – poza osiąganiem wyznaczonych celów – jest radzenie sobie z ciągłym zmęczeniem. Jak pokazało badania, mierzy się z nim 73 proc. liderek. Dla 63 proc. badanych wyzwaniem jest łączenie życia zawodowego i prywatnego. Z kolei dla mężczyzn pełniących podobne funkcje największym wyzwaniem jest radzenie sobie ze stresem – dowiadujemy się.
Jak wyjaśniają autorki badania, liderki mają wiele cech wspólnych, które musiały wypracować podczas starań o awans w podobnych środowiskach, ale widoczne są różnice w typach zarządzania. W badaniu wyróżniono trzy typy liderek: Wojowniczki, Siłaczki i Królowe. Tak je scharakteryzowano:
Królowa to dominujący typ liderki. Odpowiedzialna, sumienna i wyrozumiała. Skłonna do kompromisu. Wspiera w bieżących zadaniach, a sukces zawodowy definiuje jako bezpieczną przyszłość. Stawia na relacje, nie dąży zarazem do narzucania swojego zdania, ale wskutek tego nie jest również dla innych mentorką. Nie poświęciłaby życia prywatnego dla pracy. Wyważona, nieskłonna do ryzyka, bywa zachowawcza w decyzjach.
Wojowniczka, drugi w kolejności typ liderek, jest bardziej zorientowana na własny rozwój zawodowy i awanse. Uważa, że ma autorytet. Potrafi wspierać innych, ale raczej poprzez naukę niż komplementy. Ważne jest dla niej posiadanie strefy wpływów poza domem, a za klucz do sukcesu uznaje konsekwencję w działaniu. Bywa bardziej bezkompromisowa od Królowej, ale również nie obawia się wyróżniania na tle innych. Dużym wyzwaniem jest dla niej wypalenie zawodowe, podobnie zresztą jak dla ogółu kobiet – aż 65 proc. liderek ogółem uważa to za wyzwanie.
Siłaczka jest zaangażowana w pracę, często bywa wypalona i zmęczona, a wyzwaniem bywa dla niej zbudowanie swojej pozycji w organizacji, jak zresztą dla liderek ogółem (61 proc.). Lubi współpracę z innymi i ważna jest dla niej praca zgodna z wartościami. Jest towarzyska, zależy jej na byciu lubianą i dobrej atmosferze, czasem kosztem tempa pracy.
„Trzy typy liderek to trzy modele zarządzania, niemniej rdzeń jest podobny. Duży nakład pracy, ciągłe doszkalanie się, brak mentoringu, duża doza rywalizacji, przy jednoczesnej ambicji na poszerzanie strefy wpływów i niezależność – to cechy współczesnej przywódczyni” – podsumowują autorki badania.
O badaniu:
Badanie zrealizowane zostało metodą CAWI w styczniu 2022 roku na ogólnopolskiej grupie 640+ kobiet i mężczyzn na stanowiskach kierowniczych i operacyjnych. Autorki badania analizie poddały zachowania liderek w pracy, ich motywacje i obawy, cechy, które pomagają im w karierze i poziom wsparcia, jaki otrzymują.
